woensdag 28 mei 2008

Winkelend vee

Langzaam maar hoorbaar adem je nog eens extra in en uit. Je hoort mama's advies van 15 jaar terug nog steeds in dit soort situaties door je hoofd galmen: eerst tot tien tellen! Maar tegelijk overweeg je drastischere oplossingen. Een paraplu tussen het wiel van die ene kinderwagen, of misschien een goed gemikte edoch niet te harde tik op iemands achterhoofd. Dingen die je natuurlijk niet hoort te denken, maar intussen wel doet. Uitvoeren is gelukkig een tweede, maar ik moet bekennen al regelmatig kriebelende handen te hebben gehad..
Locatie? De Cornmarket Street, equivalent van de Haarlemmerstraat, Kalverstraat of Steenweg. Om van A naar B te komen trotseer ik wel eens noodgedwongen de woeste kracht van de mensenstroom op die straat. Of als ik naar een van de winkels ga natuurlijk, maar de irritatie is het grootst als je 'slechts op doortocht' bent. In Leiden vermijd ik de Haarlemmer op zaterdag het liefst zo veel mogelijk. Als ik straks een baan heb, heb ik niet meer de luxe van winkelen op dinsdagochtend, dus zolang het kan hobbel ik vrolijk op dat soort dagen naar de HEMA, de zaterdag zoveel mogelijk mijdend.
Ik weet dat ik snel loop, sneller dan de meeste mensen. Maar het lijkt wel of alle winkelende mensen in een straat als de Cornmarket een competitie doen wie het allerlangzaamst kan zijn. Speciale awards worden klaarblijkelijk uitgedeeld voor Meest Onverwachte Stopmomenten en Meest Opstoppende Manouvres naar Links dan wel Rechts. Vergeet daarbij ook niet de prijzen voor Paraplu in Oog en Tas tegen Scheenbeen, een ware jackpotverschaffer indien opgemerkt door één van de incognito juryleden.
Tel daarbij op de Big Issue verkopers, Animal Abuse activisten en de ene man die altijd de Bijbel schreeuwend loopt voor te lezen, en de uitdaging is compleet. Als ik deze straat heelhuids en zonder slachtoffers te maken probeer door te komen, denk ik nog altijd aan het Apenkooien op de basisschool. En aan dat voorstel dat ik voor de Leidse gemeenteraad klaar heb liggen. Klein beginnen, maar mijns inziens kan dit concept landelijk en zelfs Europees worden ingevoerd. Stel een tweebanen systeem in, met de buitenste baan voor alle mensen die opeens naar etalages en winkels toewillen en een binnenbaan voor de mensen die Gewoon Door Willen Lopen. Ik weet zeker dat een spitsstrook op deze manier geen enkele discussie op zal leveren en iedereen blij zal maken! En dat lijkt me hier ook prima passen in het Engeland van het queuen voor bushaltes en kassa's.

5 opmerkingen:

Lisa zei

Hahaha, arme Mar! Het wordt tijd dat je naar huis komt, om bij mij op de bank je gal te spuwen en uit te blazen!
Succes nog met je laatste loodjes en tot snel!

Liefs

Anoniem zei

Nu ken ik Oxford nog niet zo heel goed, maar de route van huis naar college of bieb is toch anders? Nou dan, wat zeur je!

d.w.p.

Anoniem zei

haha,
dat plan lijkt mij uitstekend! Kan me daar ook altijd zo aan irriteren!
Maar wil het toch ook nog even vergelijken met de markt op zaterdag, met iets teveel bier de dag ervoor :s,
xHomieA

Anoniem zei

Wil je dan links of rechts laten lopen?Lijkt me ook niet onbelangrijk. Het is trouwens wel prettig om te lezen dat ik vroeger niet voor niets heb geroepen.Liefs Janke

Roelien zei

Ja, nu weet je wat iemand die werkt en een cadeautje nodig heeft altijd moet meemaken! Ik denk dat het zich ergeren aan mensen die langzaam lopen, met hun fiets over de markt moeten (?), en ineens stilstaan, dan wel afslaan in onze genen zit ;-)

Liefs May
ps. Nog maar 2 nachtjes!!!!!