dinsdag 13 mei 2008

England calling

Schrijven is iets moois. Een blog ook, omdat je dan een kanaal hebt om die schrijfsels te delen met een -al dan niet gewillig- luisterend publiek. Maar een blog betekent ook een verantwoordelijkheid één keer in de zoveel tijd iets nieuws te plaatsen. Die berichten komen er vooralsnog eigenlijk vanzelf, maar het laatste bericht is nu alweer van ongeveer 2 weken geleden. Ai! Zou het dan dit keer toch een waarbenjij.nu verhaal worden met 'en toen ging ik daarheen en toen stootte ik mijn teen (echt gebeurd) en toen ging het regenen en toen en toen en dat is dus the Royal Albert Hall'? Nee, daar heb ik geen zin in, en jij ook niet.
Grootste gemis in mijn verslag van Oxford so far? Het vermelden van mijn black tie dinner op Mansfield College, vorige week woensdag. Ik was pas op mijn eerste formal dinner in Hertford College, well, deze keer was het onze beurt om een exchange formal te hosten. En in Mansfield stijl was dat een black tie dinner. Fantastisch weer hier, dus in de jurk over straat was geen probleem, heerlijk om eindelijk geen jas meer mee te hoeven nemen! Studenten van Mansfield, Hertford en Brasenose ontmoetten elkaar in de hal van mijn prachtige college, en de predinner champagne werd genuttigd op de oprijlaan. Geniale setting! Stel je een groep mensen voor die zich fantastisch uitzien, een stralende zon en een blauwe lucht, fris groen gras. Oja en vergeet de champagne niet. Groot hoogtepunt eerder die dag was het aanschaffen van mijn gown (een soort toga, interessant geval mag ik wel zeggen: een soort gilet met lange flappen en extra vreemde flappen) en die gown werd dus gedragen bij de formal hall. Heerlijk viergangenmenu in de prachtige dining hall, en daarna naar de kapel voor port en chocolade. ... De locatie deed me mijn wenkbrauwen even fronsen, maar dat staat niet zo goed bij een sexy jurk, dus toog ik toch met de rest naar de alcohol. Toen de avond in de college bar werd voortgezet, voelde ik me wel weer iets meer op mijn plaats. De gown ging uit, en het bier op tafel. Deze avond gaf me een heerlijk gevoel: ik hoor hier. Mijn college is intussen míjn college, ik heb een gown dus ben klaar voor mijn matriculation* en ik kom bekenden tegen op straat. Zo ook mijn ouders, maar ik wist in ieder geval dat ze op bezoek kwamen dus de schok was niet al te groot. Gisteren heb ik met mijn ouders een high tea gedaan in The Grand Café. Fantastisch! Bepaalde elementen van de Britse cultuur kan ik wel waarderen!
Mijn scriptie begint zowaar ergens op te lijken, en intussen heb ik mijn eerste Londen-trip ook al gemaakt: heerlijke zomerse dag die een goede eerste kennismaking met die mooie stad vormde.
Ik blijf me verbazen over de Engelsen: met dit zomerse weer heb ik voortdurend flashbacks naar mijn Malta-vakantie: grooooote, blooooote, roooooooode lijven waar je ook kijkt. (weten jullie nog wat ik bedoel An en Es?) Dat de pub af en toe om 22.30 u al dicht gaat, vind ik ook nog steeds moeilijk te behappen en mijn respect voor de grasonderhoudcapaciteiten van de college tuinmannen groeit met de dag. Cricket vind ik nog steeds intrigerend, punting** staat nog steeds op mijn todo-list en ik moet ook nog steeds mijn eerst Pimm's nuttigen. Ik ben al wel hard op weg om zoveel mogelijk guest ales in de pubs te proberen (wisselende ales op tap) en ik heb mijn eerste serieuze verkleed-partijtje gehad: een rave bop in Linacre College. Eén foto daarvan leek me wel weer genoeg informatie ;). Goed, tijd om weer aan de studie te gaan. Want het schrijven van blogs is dan wel erg leuk, die scriptie moet ook nog steeds geschreven worden...
Cheerio to you all, and see you soon!

* matriculation = een happening waarbij je officieel lid wordt van de universiteit van Oxford. Voor mij gaat dat plaatsvinden op 12 juni, tenue is voorgeschreven: gown, lintje en de hoed in de hand, zwarte rok, zwarte kousen en witte blouse. Groot voordeel van die dress code is dat je ze op straat direct kunt herkennen ;)
** punting = 'varen' in een platte boot waarbij je jezelf voorduwt met een lange stok. Een traditie die voornamelijk in Cambridge en Oxford hooggehouden, ideaal vermaak op warme dagen.

6 opmerkingen:

Anoniem zei

He Homie M,

Ja ik weet precies wat je bedoelt met die heerlijke engelse lijven gestoken in Croqs!!! Ik kan het me dus helemaal voorstellen!

En pinting moet je iid nog wel ff gaan doen anders ben je natuurlijk niet echt in Oxford geweest ;-) Misschien in je gown??!?! ;-) :D om het gevoel compleet te maken!

Liefs Homie A

PS ben ik eindelijk een keer eerder dan je zus! :D hihi

Anoniem zei

bedoel natuurlijk punting... was een beetje in de war door al je biertjes, hihi

Anoniem zei

Hihihihihi, Maltamaat twee hier, kan me behoorlijk goed iets voorstellen van die warme rode lijven, te dik en in te kleine kleren hihi. (als die maar niet aan punting gaan doen hihihi kun je trouwens ook in Nederland doen, met een zeilbootje in Friesland haha). Nou goed, na deze redelijke onzinnige reactie op je blog, ga ik nu eventjes avondeten! (vond trouwens wel dat het idd een beetje lang duurde voordat er een nieuw verhaal kwam ;-) ) tot snelll
kus esmee

Roelien zei

Oma zou trots op je zijn met je zwarte kousen ;)

Liefs May

Anoniem zei

Scotland rules the waves!!!
Oeps, zei ik Scotland... England bedoel ik natuurlijk.

=D xxx

Anoniem zei

Laat ik nou m'n dochter tegen het lijf lopen in Oxford. Maar nier groooot en niet roood.

All right: het waren heerlijke dagen. Mooie stad, mooie sfeer, mooi weer en een dochter met grijns.

d.w.p.