donderdag 17 april 2008

Sorry, can you say that again, dear?

Na Frankrijk dacht ik het in Engeland wat taal betreft makkelijk te hebben. Ik spreek immers Engels, en een stuk beter dan Frans. Enige waar ik over na had gedacht was dat ik niet Amerikaans wilde klinken, in de angst op de eerstvolgende boot naar Nederland of verder gezet te worden. Over de taal begrijpen had ik oprecht niet nagedacht. Maar oi, dat accent is dan wel prachtig om naar te luisteren, het is ook zeker erg wennen! Als iemand in prachtig Oxford-Engels met je converseert in een pub, dan is dat ware topsport. Zie het maar eens te volgen, serieus een pittige taak! Maar dat ik dit opgemerkt heb, betekent wel iets gunstigs: ik heb dus al in een pub zitten converseren met Echte Oxford Studenten. Gisteren heb ik een paar mensen van de MCR van Mansfield College ontmoet (MCR = Middle Common Room, een soort society binnen het college, in dit geval van alle graduates. Including me dus. Zo is er ook de JCR voor de undergraduates, maar dat is overduidelijk zoooo 2007...) en dat was reuze gezellig! Eerste black tie dinner staat al in de agenda, dus ben blij dat ik ook een lange jurk meegenomen heb.

Verder doen de eerste moeilijkheden zich vooralsnog voornamelijk voor op straat: iedere keer dat ik een straat oversteek, word ik bijna geschept want ze komen hier toch echt van de andere kant. Als je eenmaal de routine van links-rechts-links hebt weten om te buigen naar rechts-links-rechts, dan ben je gered. In crisissituaties is het echter lastig waar je als eerste dient te kijken. Voor het eerst in mijn leven kan ik hardgrondig beamen dat diagonaal oversteken níet slim is: langer op de weg, dus langer in gevaar! Ben hierdoor trouwens ook door medeweggebruikers direct te identificeren als iemand 'van het continent'. Ander probleem zijn de verkeerslichten. Meestal heb je als voetganger geen eigen licht: gewoon gaan dus als je een opening ziet? Dat is voor mij al stressvol, dus dat wordt nog wat voor de Finnen...

Het organisatietalent van de Britten had ik al even genoemd, maar mijn eerste verbazing over de queue in de supermarkt werd met gemak overtroffen door de rij bij de bus. Terwijl ik lekker op een bankje op High Street in de zon zat, analyseerde ik hoe de wachtenden voor een aankomende bus zichzelf organiseerden. In Nederland is het een kwestie van met zijn allen op 1 vierkante meter gaan staan en dan jezelf de bus inwerken. Niet hier. Hier vormde men allerrustigst en volautomatisch een lange rij langs de stoeprand. Niets geen dringen en drommen, er waren geen dranghekken en nummertjes nodig. Na vertrek van de bus bleef ik alleen achter op de stoep, vol ongeloof starend naar de inmiddels leeggeworden stoeprand.

Naast deze nieuwigheden van een nieuwe cultuur en een nieuw land, bevind ik me dan ook nog eens in Oxford. Het voelt zo extreem geprivilegieerd om hier rond te lopen! De inspiratie spat werkelijk van de colleges en bibliotheken af, en anders wel van de serieuze gezichten van de studenten. Vanmiddag had ik mijn eerste tutorial met mijn scriptiebegeleider. Deze tutorial meetings maken het systeem in Oxford en Cambridge mede zo bijzonder: individuele meetings om je werk naar een hoger niveau te tillen. Michael Broers had mijn essay (remember that deadline, end of Paris term...) gelezen, en vond het erg interessant, verfrissend en academisch. Hoera! Als iets helpt om me te motiveren dan zijn het dit soort meetings met een goede academicus, en al helemaal als hij zo enthousiast is over mijn werk natuurlijk. We bespraken een uurlang mijn opzet, wat ik wil gaan doen en ook wat mijn achtergrond en werkwijze is. Fantastisch om zo met iemand te praten, die dan allerlei boektitels en namen op weet te dreunen die interessant zouden kunnen zijn. Broers is geen specialist op het gebied van cartoon maps, maar wel op nationalisme in deze periode én hij heeft een geografisch/cartografische interesse. We lijken dus een goede academische match te zijn! Bovendien maakte hij me blij door te melden: 'Mocht je nog naar Parijs moeten voor onderzoek, dan schrijf ik gewoon even een note voor je. Zelfde geldt voor Cambridge of de British Library. Als je ergens binnen moet komen, dan regel ik het voor je. Bovendien, met die Eurostar ben je er toch zo?' Fantastisch!

Oja, en als uitsmijter nog iets dat mij erg blij maakte vandaag: ik heb een capuchontrui van mijn college! Mansfield rules. ;) Zie foto's voor een sneak preview, maar er volgen ongetwijfeld nog vele foto's waarop ik in dit tenue te zien zal zijn.
Volgende week begint de term (het trimester) maar ik ben blij dat ik een week eerder ben gegaan: de eerste meeting met mijn tutor is in de pocket, ik weet de weg al en de eerste afspraak in de map room van de bieb staat. En nu weet ik voor aanvang van de term al één ding zeker: als iets een geschikte plaats is om mijn thesis te schrijven, dan is het Oxford wel!

9 opmerkingen:

Niels zei

O well, that's all splendid, isn't it dear? Enjoy old Oxford and give my regards to the old chaps, will you? Cheerio for now!

Anoniem zei

Jaja, misschien had je dan toch wat vaker Inspector Morse moeten kijken zonder ondertiteling ;-) Marleentje hahaha. goed om te lezen dit, ik zit alweer achter mijn pc'tje op werk. Las trouwens Cartoon maps, en dacht toen heel even dat je het over stripfiguren gaat hebben ;-). Hahaha, geniet maar lekker en tot horens/mails/gmailchats oid (jeetje, wat hebben wij veel manieren om in contact te blijven met elkaar haha)
liefs xx Maltamaat de eerste esmee

Roelien zei

dtkqjoyHa Sister :)
Heerlijk georganiseerd zeg allemaal! Ik zit nu achter mijn nieuwe computer dingen uit te proberen en te genieten van mijn vrije dag.....
Liefs en tot snel
May

Anoniem zei

Wat een geluk dat Oxford gene afknapper wordt na de wereldstad Parijs. Maar ja dat is wetenschap: het gaat om de inhoud en niet de glamour.
De berichten zijn veelbelovend. geniet met volle teugen van de inhoud, de sfeer en de grijns!

doctor dwp

Anoniem zei

Ben je Lewis al tegengekomen?
Met schuin oversteken moet dat toch wel lukken.Liefs Janke

Lisa zei

Yeah baby Yeah! Vanavond ga ik met mijn moeder 'Lewis' kijken en dan ga ik me inbeelden dat jij daar rond huppelt!
De lieve, manke prof. die ons eindeloos bandjes heeft laten inspreken om ons Britse accent te vervolmaken zal versteld staan als je terug bent!
Enjoy,

Love

Anoniem zei

Hey Mar,

Je bent in oxford!! echt gaaf man!
het klinkt me hemels in de oren, behalve dan de aardappelkwekerij ;)

succes met het oversteken, en alle andere typische britse gewoontes.

liefs GJ

Anoniem zei

hahaha, dat met de busrij doen ze hier ook!! Lijkt allemaal heel mooi, maar als mensen dan de bus uitgaan, gaan ze allemaal via de vooringang!! Denk je dat mensen allemaal heel beleefd zijn en blijkt het toch weer anders... Zou het komen omdat Canada vroeger van GB was..??

kus uit canada

Anoniem zei

Lieve mar,
Mooie verhalen weer!! leuk om je even tussendoor gezien te hebben. Heel veel plezier daar met de Engelsen en neem ze niet altijd serieus, hoor. Enjoy!!
kuss Floor