... Na gisteren kan ik vandaag helaas nog geen vooruitgang melden wat betreft de Grijns. Gisteren, dat voelde vandaag als een rooskleurige, prettige dag. Vandaag heb ik namelijk ervaren hoe het is om bestolen te zijn.
...
Zat koffie te drinken in het café beneden in de Maison Internationale (dat grote gebouw hier op de Cité U waarvan ik in een vleugel woon), en daar is mijn tas vanmiddag gejat. Met daarin zo'n beetje alles. Toch een leuke taak om een lijst te maken van alle spullen die nu kwijt zijn (die ik zo'n beetje dagelijks meesleep, want er past een hoop in zo'n kleine tas hoor!). En dan vooral een hoop spullen van emotionele waarde, ik heb de 'eerlijke vinder' in ieder geval geen pakketjes flappen nagelaten, maar 'slechts' ongeveer 25 euro cash. Ik ga niet alles opnoemen dat wel kwijt is, want dan begin ik opnieuw met de waterlanders, maar kan jullie de 'hoogtepunten' van de lijst toch niet onthouden:
- mijn zeer geliefde Moleskine met daarin ook die aantekeningen van gisteren
- for that matter, mijn notitieboek met al mijn scriptieaantekeningen so far
- mijn Nederlandse mobiel (byebye Sony-die-lijkt-op-een-pinpas, ben voorlopig dus niet meer te bereiken op dat nummer)
- oja en al mijn pasjes. Zowel bank- en overheidgerelateerd als alle pasjes die ik met pijn en moeite in de afgelopen weken heb vergaard bij bibliotheek, universiteit et cetera
Ach, zo is het wel voldoende om een beeld te geven van de schrik, realisatie van vermiste zaken en de boosheid die ik vandaag heb ervaren. Kan nu allemaal adviezen gaan uitdelen over 'pas goed op je tas, anders overkomt je wat mij overkwam', maar het is zo nasty dat ik dus wél voorzichtig was (tas in het midden van ons zessen onder tafel, niet alleen gelaten et cetera). Het is dus echt waar dat een dief toch wel te pakken krijgt wat ie op het oog heeft. (Desalniettemin, let toch maar wel goed op je spullen, maak het ze in ieder geval zo moeilijk mogelijk) Vandaag heb ik mij dus nog een niveautje dieper in de Franse bureaucratie gestort.
Gelukkig zaten mijn metrokaart en Franse mobiel in mijn jaszak dus ik kon in ieder geval naar de gendarmerie komen en ook gelukkig: heb hier al wel een sociaal safety net dat me dan wel financieel, dan wel met een overheerlijke Griekse salade wil steunen! En het moet gezegd worden, ik ben weer een stuk zekerder over mijn Franse spreekvaardigheid. Als ik mezelf in crisissituaties nog steeds kan uitdrukken én aangifte kan doen in het Frans, dan is die hele maand augustus in het LAK in ieder geval niet voor niets geweest!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
9 opmerkingen:
Homie toch, das niet zo fijn!
Moet ik dan nu een nieuwe tas en portomonnee voor je meenemen vrijdag???
Erg balen en ik zal extra voorzichtig zijn dan van het weekend. Tot snel, xHomieA
Lieve mar,
Wat onwijs K U T!!! Hoop dat je tas op wonderbaarlijke wijze weer boven water komt, vooral al je aantekeningen en Nederlandse pasjes die voor de dief toch echt van nutteloze waarde zijn!
Je hebt in ieder geval nu een goede reden om die Louis Vuitton tas aan te schaffen, je hebt toch een nieuwe nodig en je bent erg zielig...
Succes met alles! Vind je blogs echt fantastisch sogmateriaal!!!
kuss Floor
He mezus!
om je een beetje op te vrolijken na al deze nare dingen... er komt een cadeautje naar je toe... hoop dat je tas idd toch ineens teruggevonden wordt. Want hoewel ik me kan voorstellen dat iedereen zo'n tas/portemonnee/boekje etc wil hebben, gezien jouw leuke smaak ;) heeft niemand er echt iets aan behalve jij!
Liefs Mai
Chickie, wat een bastards kunnen die fransen zijn, mooi klote! Maar inderdaad wel een prestatie om ondanks alle emoties jezelf nog in het Frans uit te kunnen drukken, bravo ;) Kussie Linde
Marlène,
na de gesprekken gisteren geen nieuwe bijzonderheden. Toch even een reactie: ondanks de voorzichtigheid dus toch gepakt. BALEN ! Hou je haaks.
Complimenten voor je taalvaardigheid, maar neem ook de tijd om te snotteren en te grijnzen.
De hulplijn hier staat open!
psp
Wat een geluk dat je niet al je goud in die tas had .Hoe was het op de ambassade?Mensen worden helaas overal hebberig en willen dan spullen van anderen hebben.Liefs janke
Aaah Mar! Dat is echt kut voor je zeg! Peter R. de dief ik haaat je :@ ;) Haha misschien kan zo'n oude quote je nog een beetje opvrolijken :)
Ik ga duimen voor je dat je morgen een betere dag hebt! xx jam
Lieve Mar,
wat een drama! Ik weet dat het verbleekt bij de kindertjes in Afrika, maar het is een ontzettend naar gevoel als mensen aan je spulletjes hebben gezeten en juist die kleine dingen die voor jou van waarde zijn en waar zij niets aan hebben weggenomen zijn. Niet meer huilen (op je kussen stompen mag natuurlijk wel altijd) en bedenk maar dat je ondanks je ellende bij ons hier in het natte Leiden met je verhalen voor een glimlach zorgt! Als je iets geregeld moet hebben hier in Nederland, laat je het dan weten?
Liefs en een knuffel
Lisa
Lieve Mar,
Aaarrrgh wat een debielen. Laat ze lekker in hun sopje gaarkoken. Verleid een franse pliesieman (heb je vast al gedaan :)) en gaan met die banaan :). Geniet elke keer weer van je blog, je schrijft mooi!
kus
Rebec
Een reactie posten