Daar zit ik dan, tussen mijn lijstjes en stapels. Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik constant bezig ben met stapelen, ordenen en lijstjes schrijven. Dat heeft nu een nieuw toppunt bereikt, zo op de dag voor vertrek naar Parijs. Heb op zich nu nog 22 uur te gaan, maar alles ligt in principe klaar! Op stapeltjes welteverstaan. Helaas staat er ook nog een stapel spullen die nog naar mijn lieftallige zus versleept moeten worden, want terwijl ik dacht al extreem goed te hebben geselecteerd, kwam ik er gisteren met Patries achter dat ik echt nog veeeel te veel kleren en schoenen klaar had liggen voor verscheping. Unbelievable! Het resultaat is echt uniek, want heb nu dus nog maar drie paar schoenen bij me: laarzen, gympen en pumps. Ja en m'n hardloopschoenen, maar het is niet alsof ik die nou lekker aan ga trekken naar college of boulangerie.
Vind het vrij hilarisch om te merken dat die schoenen ook zo'n beetje het enige is waar ik me nu nog druk om kon maken. Verder kan ik me eigenlijk nog geen zorgen maken om morgen en de daarop volgende maanden. Af en toe word ik wel gegrepen door een soort golf van opwinding, maar de ernstige stress die ik had ingecalculeerd blijft gewoon weg. Ik ga morgen verhuizen naar Parijs maar het is niet alsof ik a) daar niets kan kopen dat ik vergeten ben, b) daar bijvoorbeeld niet ook die foto's van Oud & Nieuw kan uploaden (laptop gaat gewoon mee dus ach) c) Parijs nou echt zover weg is. Maar belangrijkste oorzaak is eigenlijk d) heb er gewoon zo ongelooflijk veel zin in, dat alle mogelijke echte stress steeds weggevaagd wordt door een flinke grijns op mijn gezicht die in mijn hele systeem doorwerkt.
Die ontspanning is wel mede te danken aan die stapeltjes en lijstjes natuurlijk , maar de tranquilizers die ik vermoedde nodig te hebben zijn noch aangeschaft, noch door mijn omgeving stiekem door mijn eten geroerd. (Mocht dat wel het geval zijn, ik trakteer degene die dat gedaan heeft op een koffietje in Parijs!) Nu nog even afwachten hoe ik vandaag (met lijstje in de hand uiteraard!) doorkom en hoe ik vannacht slaap. Maar ik vertrek in ieder geval morgen met een gerust hart naar Parijs. Volgende bericht daarvandaan!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
He zus! Ik had niets door je eten gedaan, maar een koffie in parijs mag natuurlijk altijd :)
Liefs mei
Hey Marleen,
Heel erg veel plezier gewenst aan de Sorbonne! Ik ben vanaf 23 maart ook in de buurt van Parijs gevestigd dus als je op de valreep voordat je naar Oxford doorreist nog een keer un café wil doen in Parijs dan ben ik van de partij :) kus Clau
Een reactie posten